(Zespół)SOLISTKA, która zmieniła moje życie.

Na samym początku chciałem zaznaczyć, że muzyka nie miała jakiegoś wielkiego wpływu na moje życie lub światopogląd - był to miły (aczkolwiek ważny) dodatek, jakby tło codzienności. Wielu muzyków przekazywało więcej lub mniej wartości życiowych i ciężko ich tutaj nie wspomnieć: Black Eyed Peas i ich Where Is The Love? czy Beyonce i jej I was Here, Donatana i całej idei jego Równonocy, Aerosmith, Nirvana(którą w końcu opiszę), The Pretty Reckless, P!nk i wielu, wielu innych. Jednak najbardziej całościowo ujęła mnie...

1. Historia poznania zespołu(SOLISTKI)

To był 2011 rok i wielki szał na Brytyjkę. Będąc kompletnym pesymistą spojrzałem na listę Billboardu i któryś tydzień widząc znów Adele na szczycie postanowiłem sięgnąć głębiej w jej repertuar(teraz już podobnych rzeczy nie robię). Okazało się, że Chasing Pavements już "gdzieś, tam, kiedyś" słyszałem i lubiłem. Po kilku godzinach znając już wszystkie single i albumy, 19 okazało się świetnym debiutem, a 21 ciągle pretenduje do miana najlepszej płyty XXI wieku (przynajmniej w moim prywatnym rankingu). Jak zresztą słychać w moim domu (i widać po last.fm) wciągnąłem się na dobre i chcę więcej, dużo, dużo więcej - przy takiej muzyce nic mnie nie musi obchodzić. Swoją drogą to nie była miłość od pierwszego usłyszenia. Wszystko wydawało mi się nudne, nijakie i takie samo po pierwszym odsłuchu. Z każdym kolejnym jednak wartość tych piosenek wzrasta, a i one same znaczą dla mnie wiele więcej. 

2. Najważniejsza piosenka

Wiedziałem, że to trudne pytanie i wybór nie jest tak oczywisty. Ryczeć mogę przy większości piosenek i każda w odpowiednim momencie wywołuje niezwykle silne emocje (co tym bardziej podkreśla przynależność Adele bardziej do muzyki Soul niż Pop). Jeśli miałbym wybierać piosenkę, która ma niezwykły klimat to wyróżniam Hometown Glory. Jeśli natomiast chodzi o wyciskacz łez to muszę wymienić One and Only, a jeśli mogę brać pod uwagę covery to na szczególną uwagę zasługuje I Can't Make You Love Me z repertuaru Bonnie Raitt. 

3. Najlepszy koncert

Adele jest młodą gwiazdą, więc i koncertów nie miała zbyt wielu. Wisienką na promocyjnym torcie ostatniego albumu jest zdecydowanie Live At The Royal Albert Hall - koncert z 22 września 2011 roku udokumentowany na CD i DVD. I jeśli miałbym wymienić koncert w całości to lepszej propozycji chyba nie znajdę. Z pojedynczych występów uwielbiam jej Someone Like You na BRIT Awards 2011.

4. Marzenia związane z zespołem(SOLISTKĄ)

Oczywiście koncert - najlepiej w jakiejś małej, przesiąkniętej Jazz'em, klimatycznej sali (100 osób maksymalnie, a najlepiej nie więcej niż 30). Jakbym jednak miał wybór życzenia (jakiś dżin, spadająca gwiazda, złota rybka czy inne cuda) to chętnie poszedłbym z nią na herbatkę o 17 i zwiedzając Londyn non stop się śmiejąc (jakby jej żarty były choć trochę zbliżone do legend) spędziłbym resztę dnia z tą Artystką. Kolacja oczywiście byłaby mile widzianym dodatkiem :D "Bardziej przyziemne" i w ogóle do realizacji w dalszej przyszłości to "ja, kominek, bujane krzesło, kakao, a w tle zimowego wieczoru życie umila mi Adele śpiewająca z winylowej płyty".

5. Za co jestem im(JEJ) wdzięczny?

Przede wszystkim odzyskałem wiarę w ten świat: Adele pokazała na co ją stać i zyskała sławę nie pokazując tyłka, chodząc w samej bieliźnie, czy nawet (pół)nago wyskakując na scenę. Udowodniła wielu ludziom, że jej dodatkowe kilogramy nie stanowią przeszkody do wielkiej kariery i z podniesioną głową znosi krytykę pod jej adresem. Dodając do tego, że pełne smutku i żalu doświadczenia nie załamały jej i Adele znalazła swoją drogę do szczęścia nigdy się nie poddając(mega motywacja!). Dla mnie jednak ważniejsze jest te kilkaset "płakliwych" godzin, które spędziłem "z nią" słuchając płyt i oglądając koncerty.

To teraz czas na formalności:

Nominowany zostałem przez Anię z bloga True-Villain, a osoby nominowane przez moją skromną osobę to:

Emilka z FeedMeRiffs

Jessamine z Złoty Gramofon

Niezwykły cham z Taka Sytuacja