Nicki Minaj - Pink Friday: Roman Reloaded The Re-Up

Onika Maraj znana szerokiej publiczności jako Nicki Minaj swoją muzyczną przygodę zaczynała w tak zwanym podziemiu. Nagrała kilka mixtape'ów, poznała Lil Wayne'a i dołączyła do jego wytwórni Young Money. Wkroczyła w wielką maszynę show biznesu w skąpych, kolorowych i dziwnych strojach strojach. Podobne "dziwności" pojawiają się na jej głowach, ale gdyby nie to nigdy nie usłyszelibyśmy jak utalentowana jest raperka pochodząca z Trynidadu. W 2010 roku nagrała album Pink Friday, który odniósł dość duży sukces w U.S.A. Reszta świata usłyszała o Minaj dopiero pod koniec promocji pierwszego LP - dzięki piosence Super Bass. W kwietniu tego roku wydała drugi album studyjny Pink Friday: Roman Reloaded - wbrew nazwie nie jest to reedycja, tylko zupełnie nowy album. Pochodzi z niego tak wiele singli i teledysków, że bez pomocy YT i Wikipedii się nie obędzie. Reedycja tego drugiego albumu pojawiła się kilka dni temu i zawiera  7 nowych utworów (Va Va Voom pojawiło się na wersji deluxe Roman Reloaded). Czy Minaj skończy z dance'm i bardziej skupi się na rapie? Albo inaczej: czy udowodniła, że jest przede wszystkim raperką, a nie kolejną Lady Gagą?

Rihanna - Unapologetic

Minęło 7 lat od debiutu Barbadoski i już uraczyła nas swoim siódmym albumem. Kwestia takiej ilości w tak krótkim czasie odbija się oczywiście na poziomie kompozycji, ale sama zainteresowana ma to gdzieś. Moje zdanie o poprzednich albumach znajdziecie tutaj. Promocja płyty w tym roku była nieco uboższa w internecie (tylko poprzez stronę rihanna7.com) i daleko jej do zgadywanek z Rihanna Unlocked sprzed roku. W tym roku postawiono na medialny szum: zaczęło się od prezentacji całkiem niezłego singla, który okazał się hitem. Następnie ogłoszono tygodniową trasę koncertową: "777 TOUR - 7 Shows, 7 Countries, 7 Days" (777 osób ogląda jeden koncert i inne bajery). Jakieś 2-3 tygodnie przed premierą krążka materiał na płytę nie był skończony. O klapie tego albumu byłem pewien w 100%, a jak to wyszło w rzeczywistości? 

Robbie Williams - Take The Crown

Robbie Williams zaczynał swoją karierę w boysbandzie Take That. Z różnych powodów odszedł z zespołu w 1995 roku, a rok później zespół rozpadł się. W 1997 roku pojawił się pierwszy solowy album Robbiego Life Thru A Lens, z którego pochodzą hity Angels czy Old Before I Die. Później wokalista praktycznie co roku wydawał jakiś album (LP, "live", "greatest hits") W sumie mamy 13 albumów. Przede mną jest właśnie ten nr 13 - Take The Crown. Ma na koncie jeden z najdroższych konktraktów - 80 milionów dolarów z EMI Music. Przez ponad 15 lat dostaliśmy mnóstwo albumów, singli, koncertów i czego dusza zapragnie. Williams pokazał klasę i z każdym albumem udowadnia, że pop to piękny gatunek muzyki. Czy, gdy króluje elektronika, a większość artystów poszukuje "nowych brzmień" w klubowych brzmieniach (i zazwyczaj tylko na tym tracą) "podstarzały" Robbie ma szansę na komercyjny sukces? Postaram się rozwiać te wątpliwości.

The Black Eyed Peas - Elephunk

Zespół powstał w połowie lat 90'. Pierwsze dwa albumy wydane w 1998 i 2000 roku (odpowiednio Behind The Front oraz Bridging The Gap) mimo dobrej sprzedaży nie przyniosły im większego rozgłosu. Kolejny album był nagrywany od 2001 do 2003 roku i w końcu przyniósł upragnioną sławę. Jest to pierwszy album pod nazwą "The Black Eyed Peas" (wcześniej nie było "the") i pierwszy z Stacy Ferguson znaną szerokiej publiczności jako Fergie. Po kosmetycznych zmianach zespół wspinał się po schodach do sukcesu, szukał nowych brzmień, aż dotarł do albumu "The Beginning" z 2010 roku praktycznie zapominając czym jest hip-hop, topiąc się w elektronicznych i tanich brzmieniach przepełnionych syntezatorami. Nowego BEP nie kupuję, aczkolwiek płyta The E.N.D. była znośna i czasem lubię jej posłuchać. Przed wami recenzja albumu, który dał początek sukcesu komercyjnego dla will.i.am'a i spółki - jednego z najlepszych, jak nie najlepszego jaki nagrali do tej pory - ELEPHUNK!

Maroon 5 - Overexposed

Grupa Maroon 5 powstała w latach 90' pod nazwą Kara's Flowers, po wydaniu debiutanckiego albumu, który nie osiągnął żadnych sukcesów, zmianach w zespole i zerwaniu kontraktu z wytwórnią zespół zmienił nazwę na Maroon. Później dodali "5" na końcu, bo już istniała grupa o takiej nazwie. W 2002 roku na sklepowe półki trafił ich album Songs About Jane, z którego pochodzą hity This Love i She Will Be Loved. Kolejne albumy i single odnosiły sukcesy, a zespół tworzył charakterystyczny popowo-rockowy klimat, który w połączeniu ze świetnym wokalem Adama Levine'a był nie do pomylenia z jakimkolwiek innym zespołem. Ostatni album, a właściwie jego reedycja była promowana przez światowy hit Moves Like Jagger z gościnnym udziałem Christiny Aguilery. Grupa postawiła poprzeczkę bardzo wysoko, a oczekiwania wobec najnowszego albumu były ogromne. Czy płyta spełniła wygórowane wymagania? Jak kilka miesięcy po wydaniu albumu wygląda sytuacja na listach przebojów? Odpowiedź znajdziecie w tej recenzji.